Letter from the editors: Borders/Grenzen
English below
Grenzen liggen diepgeworteld. Zelfs als grenzen over een conflict elders gaan, kan het ons persoonlijk beïnvloeden en ons dagelijks bezighouden.
Toen we deze zomer als nieuwe redactie van Simulacrum het thema grenzen kozen, konden we niet voorzien op welke schaal grenzen ten tijde van de publicatie opnieuw bekeken zouden worden. Grenzen zijn verbonden met onze vorming van identiteit, bevatten een alledaagse complexiteit en zijn alles behalve oppervlakkig - een grens kan je grondig uitvouwen.
We vinden het belangrijk dat we met dit nummer schrijvers en kunstenaars een platform geven die grenzen blijven onderzoeken en bevragen. Grenzen verschijnen in dit nummer in verschillende gedaantes: de auteurs benaderen het thema op theoretische wijze, of juist vanuit een hele persoonlijke ervaring. We belanden in verschillende werelden van grenzen, bekijken deze vanuit afstand of van binnenuit. We willen begrijpen wat een grens doet, waar deze ligt en op welke wijze die er gekomen is.
De eerste wereld die we binnenstappen is die van Rasha al Jundi, een Palestijnse visuele verhalenverteller en fotograaf. Afgelopen zomer kon ze voor het eerst haar thuisland bezoeken: in haar visuele dagboek beschrijft ze hoe het is om thuis te komen op een plek waar ze zich niet welkom voelt. In haar werk benadert ze het thema grenzen vanuit een persoonlijke ervaring, die tegelijkertijd doordrongen is van politiek geweld.
De foto’s in Al Jundi’s visuele dagboek zijn doordrongen van subjectiviteit en emotie. Het tegenovergestelde geldt voor de beelden die Charlotte Menut Pergola in haar stuk behandelt. Zij bespreekt de installatie Eye/Machine I-III, Auge/Maschine I-III (2000 – 2003), waarbij de kunstenaar Harun Farocki kritisch kijkt naar het fenomeen van beelden die afkomstig zijn van oorlogsmachines, zoals de ‘zelfmoord camera’s’ die gemonteerd worden op raketten. Deze beelden begrenzen ons idee van oorlog op zo’n manier, dat het onmogelijk wordt om er op een betekenisvolle op te reflecteren.
De oorlogsbeelden waar Menut over schrijft voelen nog ver weg van het echte conflict, Dunya Zita plaatst ons daarentegen met haar camera midden in een escalerende situatie. In Thawra (revolutie) neemt Zita ons mee naar een moment waar ze bovenop een muur klimt tijdens de 118e dag van de 17e oktoberrevolutie in Libanon. De foto, genomen in Beiroet in 2020, toont de spanningen tijdens het protest.
Zoals de verhalen van Al Jundi en Zita al lieten zien, zijn grensgebieden vaak broedplekken van conflict, plekken waar oorlogen worden uitgevoerd en waar kwesties zoals migratie zichtbaar en tastbaar worden. Alp Demiroglu nodigt in zijn stuk Reparative Borderscapes: Dreams after Nightmares de lezer uit om na te denken over andere mogelijke invullingen van grensgebieden, die meer recht doen aan zowel mens als natuur.
Ook het Water Bear Collective denkt na over alternatieve manieren van het inrichten van de wereld, door de vorming van een fictieve natiestaat op de Planeet X in hun verhaal Un/Bound: On Hibernation and Borders on Planet X. We maken een stap naar een fictieve toekomst, waarin grenzen zich gedragen als een natuurfenomeen en periodiek van vorm veranderen. We lezen onder andere dagboekfragmenten van twee inwoners van deze planeet.
Mariana Gusso Nickel benadert in haar essay The Return of the Faeces-Penis de vormen van grenzen die een lichaam van een kind aanneemt en hoe kinderen deze ervaren. Dit baseert Nickel deels op het boek No Archive Will Restore You (2018) van Julietta Singh.
Het thema lichamelijkheid komt terug in de tekst van Tamara Hildebrand. Zij beschrijft in The Capsule hoe trauma zich nestelt in je lichaam. Oog in oog staand met het kunstwerk Squeezed in Infinity I van Nadia Kaabi-Linke, reflecteert ze op verborgen sporen van geweld, in haar familiegeschiedenis en persoonlijke leven.
Ook Nikola Stoyanov houdt zich bezig met het concept van trauma. In zijn tekst On the Border of a Life ligt hij verschillende filosofen toe die de samenhang onderzoeken tussen geologische concepten en psychologische fenomenen. Stoyanov zet in zijn tekst uiteen hoe trauma niet enkel op psychoanalytische wijze te verklaren is, maar verbonden is met allerlei geologische en kosmische processen.
Hoe krachtig zijn zaadjes in de grond? Oda Algera is in haar stuk gefascineerd door het werk van de Palestijnse kunstenaar Vivien Sansour en haar project The Palestinian Heirloom Seed Library. Sansour probeert zaden van Palestijnse grond te verzamelen en voort te planten, omdat ze voor haar van grote waarde zijn voor de Palestijne cultuur.
Uit de inzendingen voor dit nummer blijkt dat grenzen veelvormig zijn. Ook Isabel Wang Pontoppidan ervaart door haar multiculturaliteit vormen van grenzen in verschillende gedaantes. In haar persoonlijke essay Narrative Slurry, laat ze zien hoe grenzen voor haar zowel rigide als kneedbaar zijn.
Kunstenaar Chaline Bang vraagt zich af hoe het is om een burger te zijn in een stad waar ze constant gemonitord wordt door surveillance camera’s. Dit zie je terug in haar werk IDiot uit 2023, waarmee ze onderzoekt hoe het is om zonder grenzen te leven. Paspoorten, wapens en landsgrenzen draaien om elkaar heen, als in een ‘kindermobiel’.
Grenzen worden misschien wel het meest in verband gebracht met staten. How creëer je een connectie tussen mensen die niet tot een staat behoren? Fleur van Suijdam onderzoekt in haar tekst hoe je verbondenheid en solidariteit creëert tussen mensen die niet tot een staat behoren, waarbij ze de potentie aankaart van Filmfestivals om stateloze volkeren, zoals bijvoorbeeld de Koerden in het Midden-Oosten, bij elkaar te brengen en hun cultuur te vieren.
We sluiten af met het stuk van Eleonoor Kenis, waarin ze beelden van passagiers, gefotografeerd door John Schabel en Michael Wolf, gebruikt als startpunt voor een reflectie op de aard van reizen in de hedendaagse wereld. De mensen bevinden zich, bijna gevangen, in de tussenruimtes van vliegvelden en metro’s. Door de platte vastgedrukte gezichten tegen de ramen worden we geconfronteerd met ons (dagelijkse) forenzen en bespeuren we een lichtelijke melodramatische nostalgie van de vluchtige geglobaliseerde wereld.
Anna Odink, Merthe Voorhoeve, Naomi van Kleef
Borders are deeply rooted entities. Even when borders apply to conflict elsewhere, they can affect us personally and concern us on a daily basis.
When we chose the theme of borders as new editors of Simulacrum this summer, we could not have foreseen the scale on which borders would be reconsidered at the time of publication. Boundaries are linked to our formation of identity, contain an everyday complexity, and are anything but superficial - a border can be unfolded thoroughly.
We think it is important that this issue gives writers and artists a platform to continue to explore and question borders. Borders appear in different forms in this issue: the authors approach the theme in a theoretical way, or, instead, from a very personal experience. Within different worlds, we question them from a distance or, on the contrary, from the inside. We want to understand what a border does, where it lies and how it came to be.
The first world that we enter is that of Rasha al Jundi, a Palestinian visual storyteller and photographer. Last summer, she visited her homeland for the first time: in her visual diary, she describes what it is like to come home to a place where she does not feel welcome. In her work, she approaches the theme of borders from a personal experience, which is at the same time steeped in political violence.
The photographs in Al Jundi's visual diary are imbued with subjectivity and emotion. The opposite is true of the images Charlotte Menut Pergola discusses in her essay. She writes about the installation Eye/Machine I-III, Auge/Maschine I-III (2000 - 2003), in which the artist Harun Farocki takes a critical look at the phenomenon of images coming from war machines, such as the 'suicide cameras' mounted on missiles. These images limit our idea of war in such a way that it becomes impossible to reflect on them in a meaningful manner.
Menut writes about images that keep conflict at a distance, but Dunya Zita's camera places us in the middle of an escalating situation. In Thawra (revolution), Zita takes us to a moment where she climbs on top of a wall during the 118th day of the October 17 revolution in Lebanon. The picture, taken in Beirut, shows the tensions during the protest.
As the stories of Al Jundi and Zita showed, borderlands are often hotbeds of conflict, places where wars are carried out and where issues such as migration become visible and tangible. Alp Demiroglu invites us, with his text Reparative Borderscapes: Dreams after Nightmares, to think about other possible interpretations of borderlands, that do more justice to both people and nature.
The Water Bear Collective also reflects on alternative ways of arranging the world, describing the formation of a fictional nation-state on the Planet X in the story Un/Bound: On Hibernation and Borders on Planet X. We take a step into a fictional future, in which borders behave like a natural phenomenon and periodically change shape. This can be read through diary excerpts from two inhabitants of this planet.
In her essay The Return of the Faeces-Penis, Mariana Gusso Nickel approaches the forms of boundaries of a child's body and explains how children can experience them. Nickel bases this partly on the book No Archive Will Restore You (2018) by Julietta Singh.
The theme of bodiliness is also present in Tamara Hildebrand’s text. In The Capsule, she describes how trauma nestles in your body. Coming face-to-face with the artwork Squeezed in Infinity I by Nadia Kaabi-Linke, she reflects on hidden traces of violence, in both her family history and personal life.
Nikola Stoyanov is also concerned with the concept of trauma, in his text On the Border of a Life he writes about multiple philosophers who explore the connection between geological concepts and psychological phenomena. In his text, Stoyanov explains how trauma cannot be explained solely in a psychoanalytical way, but that it is connected to all kinds of geological and cosmic processes.
How powerful are seeds in the ground? Oda Algera is fascinated by the work of Palestinian artist Vivien Sansour and her project The Palestinian Heirloom Seed Library. Sansour seeks to collect and reproduce seeds from Palestinian soil. For her, the seeds are of great value to Palestinian culture.
The entries for this issue show that borders are multifaceted. This is also reflected in the text by Isabel Wang Pontoppidan, who experiences forms of borders in different guises. In her personal essay Narrative Slurry, she shows how for her, borders are both rigid and malleable.
Artist Chaline Bang wonders what it is like to be a citizen in a city where she is constantly monitored by surveillance cameras. This is reflected in her 2023 artwork IDiot, which explores what it is like to live without borders. Passports, weapons and national borders swirl around each other, like in a 'child-mobile'.
Borders are perhaps most widely associated with states. How do you create connection between people who do not belong to a state? Fleur van Suijdam explores in her text how to create solidarity between people who do not possess recognised sovereignty, and adresses the potential of Film Festivals to bring together stateless peoples, like the Kurds in the Middle East, and celebrate their culture.
We end this issue with a piece by Eleonoor Kenis, who reflects on the nature of travel in the contemporary world through the lenses of photographers John Schabel and Michael Wolf, who documented passengers in different spaces. People find themselves, almost trapped, in the interstices of airports and subways. Through the flat-pressed faces against the windows, we are confronted with our (daily) commute and detect a slightly melodramatic nostalgia of the fleeting globalized world.
Anna Odink, Merthe Voorhoeve, Naomi van Kleef
