Jrg. 25 #3-4 Het Succes

25 jaar lang is met succes gewerkt aan een tijdschrift dat aansluit bij het curriculum van studenten en zich tegelijkertijd uitstrekt naar buiten, het kunstveld in, en verder. Het zilveren jubileum markeert voor Simulacrum niet alleen een moment van trots, maar ook een aanleiding tot evaluatie: wat betekent ons succes? Hoe kwam het tot stand, en hoe wordt het gemeten? Deze reflectie leidde tot een bredere discussie over de betekenis en de maatstaven van succes in de kunstwereld en was een aanleiding om auteurs uit te nodigen deel te nemen aan het gesprek. Niet alleen om een definitie te vormen van ons eigen succes, maar vooral ook om deze definitie binnen een breder spectrum te beschouwen.

De algemene visie op succes is geïdealiseerd. Succes lijkt maakbaar voor wie beantwoordt aan een aantal vaste maatstaven, zoals de strategische Salonkunstenaars in de negentiende eeuw of de Zuid-Nederlanders wier gebed en vroomheid de overwinning van de Spaanse Nederlanden op Frankrijk leken te hebben bewerkstelligd. Een consensus over succes zorgt voor een gemeenschappelijk streven, dat krachtig is maar geen ruimte laat voor uitzonderingen. Als de maatstaven van succes niet individueel, maar extern bepaald zijn, hoe maakbaar is deze vorm van succes dan eigenlijk?

De maakbaarheid van succes is in de laatste decennia door het neoliberalisme uitvergroot door er een meetbaar, kwantitatief en winstgevend fenomeen van te maken, iets dat Robrecht Vanderbeeken fel bestrijdt. Voor inhoud en kritiek is marktwerking immers destructief. De symptomen van kwantitatief succes, zoals bezoekersaantallen en monetaire waarde, worden vaak ten onrechte aangezien voor tekenen van kwalitatief of inhoudelijk succes, zo waarschuwen Megan Mullarky en Pascal Gielen. Wie echter goed kijkt, ziet dat iets dat in de cijfers niet gewaardeerd wordt, minstens zo waardevol kan zijn, zoals Janno Martens stelt in relatie tot de architectuur van Theo Bosch.

Voor sommige kleinere instituten of kunstenaars, zoals besproken door Kunstvlaai, zijn deze ontwikkelingen reden om te werken volgens eigen parameters voor succes, die de marktgedicteerde standaarden tegenspreken. Martha Rosler waarschuwt echter dat ook deze interne standaarden in zekere mate worden opgelegd. De ruimte om tegen deze externe standaarden in te gaan, is vanaf de jaren zestig enkel gekrompen. Het gevaar van inkapseling door dominante mechanismen ligt sindsdien structureel op de loer.

Is er aan die externe waarden van succes dan nog te ontkomen? Wellicht dat ons eigen falen ons een alternatief biedt, zoals Rijk Kistemaker laat zien. Een andere optie is te werken aan een nieuwe consensus over succes. Simulacrum pleit voor een vorm waarin succes geen doel op zich is, een die inhoudelijke discussie centraal stelt en twijfel omarmt. Misschien is de enige werkzame parameter wel die van de variabiliteit: de mogelijkheid te heroverwegen, te transformeren, zonder dat dit noodzakelijk groei of vooruitgang betekent. Het portfolio, met 25 jaar covers van Simulacrum, laat deze vorm van succes zien, die divers is, dialectisch, en uiteindelijk duurzaam.

Het nummer is vanaf nu te koop bij onze verkooppunten of bestelbaar via info@simulacrum.nl

INHOUDSOPGAVE

1. ARTIKEL

Reflexen tegen marktkritiek

Een retorische analyse

Robrecht Vanderbeeken

2. ARTIKEL

Strategies for Success

Surviving in the Nineteenth-Century Art World

Rachel Esner

3. ARTIKEL

How to fail better

De betekenis van succes voor kleine kunstruimtes

Kunstvlaai

4. ARTIKEL

The borders between us

Success and its role in intercultural dialogue in contemporary art exhibitions

Megan Mullarky

5. INTERVIEW

Op handen gedragen

Collectiviteit als formule voor succes

Julia Steenhuisen en Nora Veerman in gesprek met Pascal Gielen

6. COLUMN

1 + 1 + 1 + 1 + 1 etc.

Alina Lupu

7. ARTIKEL

Success Kills Criticality

Martha Rosler on the collapse of critical studies and the emergence of success academies

Sepp Eckenhaussen

8. ARTIKEL

Religie als sleutel tot succes

De Slag bij Valenciennes door David Teniers de Jonge

Eelco Nagelsmit

9. ARTIKEL

De catastrofe omarmd

Het falen in Jagers in de Sneeuw en Melancholia

Rijk Kistemaker

10. COLUMN

De absolute non-sérieux

Idris Sevenans

11. ARTIKEL

Door de iconen het Bosch niet meer zien

De onderwaardering van gebouwen die iets teruggeven aan de stad

Janno Martens

26 juni 2017

Vorige
Vorige

Op handen gedragen: Collectiviteit als formule voor succes

Volgende
Volgende

Het Modernistische Fossiel van Valencia