Based on a True Story: tussen vroeger en nu

De tentoonstelling Based on a True Story is de eerste solotentoonstelling van Daniëlle van Ark in galerie tegenboschvanvreden. Rode draad in de presentatie is de relatie tussen vroeger en nu, die niet alleen in de werken zelf besloten ligt maar ook in het leven van de kunstenaar zelf: het verleden van Van Ark als fotograaf dringt door in al haar werk en ook een interesse in de geschiedenis van dit medium is zichtbaar.

Daniëlle van Ark. Installation view. Courtesy van de kunstenaar en tegenboschvanvreden.

Een duidelijk voorbeeld van het vermengen van het verleden met het heden is een werk bestaande uit oude negatieven gekocht op een markt in Parijs. Ze heeft deze negatieven in een lijst geordend tot een Carl Andre-achtig abstract kunstwerk. De negatieven zijn al bijna helemaal vergaan en het kost moeite om goed te kunnen zien welke verhalen zich in de beelden verschuilen. Het kijken naar deze geschiedenissen wordt vermoeilijkt door het gebruik van normaal, spiegelend glas. Door het gebruik van dit glas ziet de toeschouwer zichzelf tijdens deze zoektocht en zo brengt ze toen en nu samen in dit esthetische werk.

Van Ark haar fotografische verleden wordt niet alleen duidelijk in tweedimensionale werken, maar ook in haar sculpturen. In deze werken maakt ze gebruik van verschillende materialen, zo combineert ze klassieke materialen als marmer met moderne materialen als glas, maar ook brons, gips en staal worden gebruikt. De werken refereren duidelijk aan het rechte frame van een foto zonder dat ze zelf deze rechthoekige vorm aannemen. Wanneer je langs een rij jassen loopt hangend aan een kapstok aan een witte muur, registreren je hersenen dit direct als een foto.

Dit spel met je hersenen gebeurt ook in een fotografisch werk van de arm van de David van Michelangelo. Op de hand, die naar boven gekeerd is, zijn dikke aderen zichtbaar die normaal alleen te zien zijn wanneer je bloed naar beneden stroomt en je kracht zet in je arm. Door deze tegenstrijdigheid ontstaat er een frictie die pas op het moment dat je jezelf realiseert, of in mijn geval verteld wordt, dat de foto het beeld op zijn kop vertoond afneemt.

In de hele tentoonstelling zijn er op verschillende manieren relaties zichtbaar tussen het verleden en het heden, maar misschien nog wel de mooiste is een sculptuur achterin de ruimte bestaande uit twee bronzen armen. Op het eerste gezicht zie je twee armen die een krachtwedstrijd houden, maar zodra je dichterbij komt en goed kijkt zie je de armen van een oudere en een jongere vrouw. Zowel de rimpels als de strakke huid in dit werk zijn haarscherp – er is zelfs wat kippenvel zichtbaar – en tonen ons van Ark en haar oma in een permanente verbinding tussen het verleden en het nu.

Based on a True Story. Daniëlle van Ark

27 november 2015 – 9 januari 2016

Galerie tegenboschvanvreden

Door Alie Sonneveldt

18 december 2015