[Scroll naar beneden voor het Nederlands]

The concept of "use" intricately weaves itself into our relationship with the world around us. From the everyday tasks of making our beds, going to work, to cutting our vegetables: the utilisation of objects and activities provides us with a tangibility to the sense of their nature - it gives us a relation to things.

In What’s the Use? Sara Ahmed explores the word use, tracing its significance through history and our everyday life. She takes us to the different ways we think about use, from a language of strength (‘to use something = strong, to be useless = weak’), to how the concept of being useful has shaped our educational techniques, or our perceptions of our own useful ends: ‘We are in this sense already “in use” before we pick up objects; to inhabit a world is to be inhabited by use.’[1]

In a certain sense, all artists must be in touch with ‘use’ in terms of practicability. They all have different tools and resources they employ to accomplish their tasks. The website usesthis.com shows us, where individuals (artists too) from various walks of life share insights to what they use. While interviews show us entertaining and almost historical insights in some of the work processes (think: outdated hardware), and dreams about their perfect set-up, the notion of what is useful is prone to change.

What was once indispensable may evolve into being useless. How do we redefine the usefulness of everyday items? Sara Ahmed speaks of queer use, using things in ways that they were not intended for, ‘or used by those for whom it was not intended to use’. How do unexpected uses breathe new life into spaces, objects, and ideas? How can the reception of a work of art diversify its original context of use?

Within art, artists often challenge established notions of usefulness, and the predefined ways objects should be utilised. This opens a dialogue about the determination of utility—who decides what is useful and for whom? In 1990, Marcel Duchamp’s Fountain (1917) is exhibited at the Museum of Modern Art in New York. Brian Eno, in New York to give a lecture at the museum at the same time sees it and thinks to himself: ‘’This isn’t just any ordinary piss pot, this is THE one, the special one, the one that is worth all this money.’’[2] There is really only one thing to do; otherwise, what’s the use? So, he decides he must pee in it. In 1993, artist Pierre Pinoncelli does the same, and then later in 2000 artists Yuan Chai and Jian Jun Xi do the same. How does the recommodification of the artwork change its use? And how would the use of an artwork transform if it were taken out of the context of the white cube?

Brian Eno lecturing at MoMA on October 23, 1990 as part of a performance series organised by RoseLee Goldberg for “High/Low”.
https://greg.org/archive/2022/11/15/did-brian-eno-really-piss-in-duchamps-fountain.html.

What is the use of art? Or what should be the use of art? Is art supposed to exist only for itself, in the sense of the 19th century notion l’art pour l’art (art for art’s sake), or, should it rather be interpreted in the scope of society at large - politicised art in opposition to aestheticised art, as Marxist scholars argue. For cultural workers living in an already precarious situation, can their work be anything other than a political message? In Walter Benjamin’s The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction (1936) he argues against ‘fiat ars - pereat mundus‘ (Let art be created, though the world perish), a characterisation of Filippo Tommaso Marinetti’s Futurist movement. As an addition to Walter Benjamin, art critic and writer John Berger has continuously argued in favour of a historical materialist approach to art, and to understand ‘’that daily reality is the primary sphere within which [the] worker/writer/clarifier is operative.’’[3]

The relationship between art and usefulness can be traced back to the ideas of John Ruskin about art’s integration in life in the 19th century, considering art to be a vehicle for communicating ideas about society.[4] In the essay bundle What’s the Use?: Constellations of Art, History, and Knowledge different art historians and theorists work from the idea that utilitarianism can serve as a tool of observation in understanding the dialogue between cultural objects and the social sphere. The notion of ‘usefulness’ questions art’s necessary relationship with the world around it and starts from the premise that art is always intertwined with social, political and economic relationships outside of its own realm.

In contemporary discussions the notion of ‘use’ has been used to move away from modernist conventions and its discourse that is formed around aesthetic autonomy. In this sense, the approach of the useful can be seen as a way of looking at art beyond critical reflection, but rather as a force for change. In Toward a Lexicon of Usership Stephen Wright frames use as a ‘not just a form of opportunity-dependent relationality, but a self-regulating mode of engagement and operation.’[5] Wright abandons terms such as authorship, autonomy, disinterested spectatorship, expertise, spectacle, and ownership and comes up with a terminology for a new understanding of art in relation to use. He speaks about extraterritorial reciprocity and pickybagging to explain how ideas of art can be transported outside of their medium. How can we understand ‘use’ as a relationship between a work of art and the outside world? To think of art not as the thing that is, but as the thing that does?

Nowadays, there are more movements rethinking art as something that has to be useful, for instance taking shape in the notion ‘Arte Útil’[6]; art as a tool, by Tania Bruguera. Among the eight criteria of what makes art, ‘Arte Útil,’ you find “propose new uses for art within society,” or “use artistic thinking to challenge the field within which it operates.” It tells us that art should have practical, beneficial outcomes for its users. These methodologies are often the basis for different varieties of collective art projects: where making matters (it is useful) and visual artists take on different roles, sometimes working together with non-artists, to take on the ecological and social challenges the world holds today.[7]

Exhibition view: Museum of Arte Útil. Archives Van Abbemuseum, Eindhoven. Photo: Peter Cox, Eindhoven.

We are looking for authors and artists exploring the theme: “What’s the use?”, to explore the multifaceted layers of how usefulness in art defines our relationships with our existence around us. The deadline for this C4P is February 23. Submissions and questions can be sent by email to info@simulacrum.nl. Please attach articles (of up to 2000 words) as .doc or .docx and visual contributions as .pdf. The instructions for authors can be found here.

CALL FOR PAPERS: WHAT’S THE USE? [NL]

Het concept van ‘gebruik’ is nauw verweven met onze relatie tot de dingen in de Wereld om ons heen. Van dagelijkse taken zoals het opmaken van onze bedden tot het snijden van onze groenten: het gebruik van voorwerpen en activiteiten geeft ons een tastbaar gevoel en geeft onze relatie tot dingen weer.

In What’s the Use? onderzoekt Sara Ahmed het woord ‘gebruik’ en zoekt de betekenis ervan in ons dagelijks leven. Ze neemt ons mee in verschillende manieren hoe we ‘gebruik’ interpreteren: van een taal van kracht ('iets gebruiken = sterk, nutteloos zijn = zwak'), tot hoe het concept van nuttig zijn onze onderwijstechnieken heeft gevormd, of de perceptie van onze eigen nuttige doeleinden: 'We zijn in die zin al “in gebruik” voordat we voorwerpen oppakken; een wereld bewonen, betekent bewoond worden door gebruik.’[1]

In zekere zin komen alle kunstenaars in aanraking met ‘nut’ in termen van bruikbaarheid. We hebben allemaal verschillende tools en bronnen die we gebruiken om taken te volbrengen, zo laat de website usedthis.com ons zien waar individuen (waaronder kunstenaars) uit verschillende disciplines inzichten delen over wat ze gebruiken. In de interviews op de website wordt duidelijk dat het idee van wat nuttig is, onderhevig is aan verandering.

Wat ooit onmisbaar was, kan transformeren naar iets nutteloos. Hoe herdefiniëren we het nut van alledaagse voorwerpen? Sara Ahmed spreekt over queer use, het gebruiken van dingen op manieren waarvoor ze niet bedoeld zijn, ‘of gebruik door degenen voor wie het niet bedoeld was’. Hoe blazen onverwachte toepassingen weer nieuw leven in ruimtes, objecten en ideeën? Hoe kan de receptie van een kunstwerk de originele gebruikscontext veranderen?

Binnen de kunst bevragen kunstenaars de gevestigde noties van bruikbaarheid en de vooraf gedefinieerde manieren waarop objecten moeten worden gebruikt. Dit opent een dialoog over de manier waarop nuttigheid word gedefinieerd: wie beslist wat nuttig is en voor wie? In 1990 wordt Marcel Duchamp's Fountain (1917) tentoongesteld in het Museum of Modern Art in New York. Brian Eno, die tegelijkertijd in New York een lezing in het museum geeft, ziet het en denkt bij zichzelf: ''Dit is niet zomaar een pispot, dit is DE pispot, de bijzondere, die al dit geld waard is.''[2] Er zit eigenlijk maar één ding op; anders, wat is het nut? En hij besluit dat hij erin moet plassen. In 1993 doet kunstenaar Pierre Pinoncelli hetzelfde, en later in 2000 doen kunstenaars Yuan Chai en Jian Jun Xi ook hetzelfde. Hoe verandert de her-commodificatie van het kunstwerk het gebruik ervan? En hoe verandert het gebruik van een kunstwerk als het buiten de context van de white cube wordt geplaatst?

Wat is het nut van kunst? Of wat zou het nut van kunst moeten zijn? Wordt kunst verondersteld alleen voor zichzelf te bestaan, in de zin van het 19e-eeuwse begrip l'art pour l'art (kunst omwille van de kunst), of moet het eerder worden geïnterpreteerd in de reikwijdte van de samenleving als geheel - gepolitiseerde kunst in oppositie tot geësthetiseerde kunst, volgens marxistische theorie. Kan het werk van cultuurwerkers die in een toch al precaire situatie leven iets anders zijn dan een politieke boodschap? In Walter Benjamins The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction (1936) pleit hij tegen ‘fiat ars - pereat mundus’ (Laat kunst worden gecreëerd, hoewel de wereld vergaat), een karakterisering van de futuristische beweging van Filippo Tommaso Marinetti. Aanvullend op Walter Benjamin heeft kunstcriticus en schrijver John Berger voortdurend gepleit voor een historisch materialistische benadering van kunst, en voor het begrip ‘dat de dagelijkse realiteit de primaire sfeer is waarbinnen [de] arbeider/schrijver/verduidelijker werkzaam is.’'[3]

De relatie tussen kunst en bruikbaarheid is herleiden tot de ideeën van John Ruskin over de integratie van kunst in het leven in de 19e eeuw. Hier werd kunst gezien als een middel van communicatie voor ideeën over de samenleving.[4] In de essaybundel What’s the Use?: Constellations of Art, History, and Knowledge werken verschillende kunsthistorici en theoretici vanuit het idee dat het utilitarisme kan dienen als observatie-instrument bij het begrijpen van de dialoog tussen culturele objecten en de sociale sfeer. Het begrip ‘nut’ bevraagt de noodzakelijke relatie van kunst met de wereld eromheen en gaat uit van de premisse dat kunst altijd verweven is met sociale, politieke en economische relaties buiten haar eigen domein.

In hedendaagse discussies wordt het begrip ‘gebruik’ toegepast om afstand te nemen van modernistische conventies en het discours dat zich rond esthetische autonomie vormt. In die zin kan de benadering van het nuttige worden gezien als een manier om naar kunst te kijken die verder gaat dan kritische reflectie, maar eerder als een kracht voor verandering. In Toward a Lexicon of Usership definieert Stephen Wright gebruik als ‘niet alleen een vorm van opportuniteitsafhankelijke relationaliteit, maar ook een zelfregulerende modus van betrokkenheid en werking.’’[5] Wright laat termen als auteurschap, autonomie, belangeloze toeschouwerschap, expertise, spektakel en eigenaarschap varen en bedenkt een terminologie voor een nieuw begrip van kunst in relatie tot gebruik. Hij spreekt over extraterritoriale wederkerigheid en pickybagging om uit te leggen hoe ideeën over kunst buiten hun medium kunnen worden getransporteerd. Hoe kunnen we ‘gebruik’ begrijpen als een relatie tussen een kunstwerk en de buitenwereld? Om over kunst na te denken als niet het ding wat is, maar het ding dat doet?

Tegenwoordig komen er meer stromingen op die de nuttigheid van kunst opnieuw vormgeven. Bijvoorbeeld in de vorm van het begrip ‘Arte Útil’[6]; kunst als hulpmiddel, dat bedacht is door Tania Bruguera. Onder de acht criteria van wat kunst ‘Arte Útil’ maakt, vind je onder andere ‘het voorstellen van nieuwe toepassingen van kunst in de samenleving’, of ‘het gebruiken van het artistiek denken om het veld waarin kunst opereert uit te dagen’. Het vertelt ons dat kunst praktische, gunstige resultaten moet hebben voor haar gebruikers. Deze methodologieën vormen vaak de basis voor verschillende soorten collectieve kunstprojecten. Waar het maken van kunst (het is nuttig) door beeldende kunstenaars, soms samenwerkend met niet-kunstenaars, wordt gebruikt om de ecologische en sociale uitdagingen aan te gaan die de wereld vandaag de dag kent.[7]

We zijn op zoek naar auteurs en kunstenaars die het thema: "Wat heeft het voor nut?" willen verkennen, om te onderzoeken hoe gebruik en nut in de kunst onze relaties definiëren met de wereld om ons heen. De deadline voor deze C4P is 23 februari. Inzendingen en vragen kunnen per mail worden gestuurd naar info@simulacrum.nl. Voeg artikelen (van maximaal 2000 woorden) bij als .doc of .docx en visuele bijdragen als .pdf. De auteursinstructies zijn hier te vinden.

[1] Ahmed, Sara. What’s the Use?: On the Uses of Use. Duke University Press, 2019. 26.

[2] Marshall, Colin. “When Brian Eno & Other Artists Peed in Marcel Duchamp’s Famous Urinal.” Open Culture, September 24, 2015. https://www.openculture.com/2015/09/when-brian-eno-other-artists-peed-in-marcel-duchamps-famous-urinal.html.

[3] Szanto, George. “Oppositional Way-Signs: Some Passages within John Berger’s History-Making, History-Unravelling Experiment.” College English 40, no. 4 (1978): 364. https://doi.org/10.2307/376255.

[4] Aikens, Nick, et al. What’s the Use?: Constellations of Art, History, and Knowledge : A Critical Reader, 2016. 12.

[5] Wright, Stephen. Toward a Lexicon of Usership. Van Abbemuseum, 2013. https://doi.org/10.4000/critiquedart.13433.

[6] (https://www.arte-util.org/about/colophon/)

[7] Making Matters- A Vocabulary for Collective Arts (Valiz).

Call for papers: What’s the use?

CALL FOR PAPERS: WHAT’S THE USE? [NL]

Stichting Simulacrum

Call for papers: What’s the use?

CALL FOR PAPERS: WHAT’S THE USE? [NL]

Open call for Visual and Performance Artists

Call for papers: Phantom

Stichting Simulacrum